Drejtësi gjinie, jo barazi gjinie

Nga: Khalid Baig

Muslimanët janë dëshmitar të së Vërtetës për njerëzimin. Është detyrë mbi ta të mbështesin atë që është e drejtë. Kjo është një përfundim logjik i besimit dhe dashurisë për njerëzimin.

Për nevojë të sigurimit të vetes, duhet që të tjerët të jenë të informuar rreth asaj që është e drejtë. Ne jetojmë në një botë ku mendimet dhe aktet tona influencojnë të tjerët; kur një grup njerëzish nuk thërrasin të tjerët në rrugën e drejtë, ata vetë bëhen target i shtytjes së vetes që të ndjekin rrugë të tjera.

Rezultatet e neglizhencës sonë kolektive në këtë çështje ndodhen gjithkund përrreth nesh. Fushata ndërkombëtare të bëra në emër të të drejtave të grave dhe barazisë gjinore, të cilat kanë fitura rëndësi kohët e fundit, është një shembull i kësaj.

Barazia është justifikim dhe parullë çorientuese (mashtruese). Por, çfarë aktualisht është kuptimi i barazisë? Në matematikë, dy variable mund të shkëmbehen duke mos ndikuar rezultatin në asnjë mënyrë. Në qoftë se burrat dhe gratë janë të barabartë në këtë kuptim, atëhere gruaja mund të bëjë çdo gjë që një burrë mund të bëj, dhe në të kundërtën. Ju mund të zëvëndësoni njërin për tjetrin çdokund. Kështu që gruaja mund të bëhet shofere kamioni, minator qymyrguri, roje burgu, apo çfarë të doni juve. Ngjashëm, burri mund të bëhet zotëri mami, duke zëvëndësuar nënën në kujdesjen e fëmijëve.

Kjo barazi matematikore mes burrave dhe grave është qartësisht absurde. Nevojitet vetëm të shohim diferencat biologjike dhe psiqike mes burrave dhe grave. Por, akoma, kjo është saktësisht rrugë që e ashtu quajtura fushata e barazisë gjinore ka parë verbërisht. Kjo ka për qëllim zëvëndësimin e relacioneve plotësuese mes burrave dhe grave me atë të kundërshtimit.

Civilizimet dhe shoqëritë që nëpër shekuj refuzuan të konsiderojnë gruan si qënje njerëzore, apo ti japin asaj të drejta, tani kanë shkuar nga një ekstrem në një tjetër. Islami kurrë nuk ka pasur të bëjë me kështu lloj marrëzirash. Atëherë kur gratë nuk kishin të drejta në botë, Islami deklaronte: Dhe gratë duhet të kenë të drejta të ngjajshme me të kundërtit e tyre, sipas asaj që është e drejtë. (El-Bekare, 2:228)

Ky urdhër i Islamit qëndron edhe sot dhe do vlej edhe për të ardhmen. Të drejta të ngjashme, jo të drejta të njëjta. Kualitet dhe jo kuantitet (barazi cilësore, jo sasiore). Së bashku burrat dhe gratë janë të barabartë në humanizmin dhe dinjitetin e tyre; në përgjegjësinë e tyre para Allahut; në përgjegjësinë e tyrë për kryerjen e punëve të përcaktuar dhe të gjykohen sipas plotësimit të tyre.

Megjithatë, detyrat e caktuara nuk janë të njëjta. Atyre u është dhënë aftësi të ndryshme nga Krijuesi i tyre; detyrat janë të bazuara në ato aftësi.

Ky ndryshim nuk është një gabim që nevojitet të rregullohet, është parim i vetëm për ndërtimin e një shoqërie të shendosh dhe të suksesshme. Islami liron gruan nga tirania moderne që e detyron atë të bëhet burrë që të ketë kuptim të vetëvlefshmërisë dhe arritjes.

Nëse Muslimanët e kanë bërë detyrën e tyre tani do të pyeteshin për të drejtat univerasale të gruas siç janë dhënë nga Islami, në përgjithësi të injoruara në perëndim. Të bazuar në kontributin tonë të zymtë, dhe në bisedën aktuale ky do të ishte një akt revolucionar dhe liberal. Deklarata e përgjithsme Islamit për të drejtat e grave do të përfshinte edhe pikat që vijojnë:

1. Krijuesi i ka dhënë burrave dhe grave dinjitet, por forcat e imoralitetit dhe të keqes e kanë sulmuar atë në shumë rrugë. Një nga sulmet shkatërruese është pornografia. Ajo është një ofendim i respektit dhe nderit të gruas. Ajo shkakton një atmosferë ku krime të tjera kundër tyre bëhen të mundura.
Në disa shtete pornografia është industri shumë-biliona dollarësh, dhe këto shtete janë duke eksportuar këtë ndyrësi edhe në pjesë të tjera të botës. Teknologjitë e reja, sidomos Intërneti është bërë medium për furnizim të kësaj ndyrësie duke i krijuar çdokund moralit një kanosje serioze. Pornografia duhet të refuzohet, dhe të gjitha tregjet respektive të shpallen të paligjshme siç është ndaluar droga si diçka e rrezikshme.

2. Prostitucioni duhet të pranohet si një akt i urryer i shfrytëzimit të gruas. Kushdo që nuk e pranon këtë, thirrja e tij për për respektimin e të drejtave të gruas nuk mund të merret me seriozitet.

3. Janë burrat, bijët, baballarët, bashkëshortët dhe vëllezërit që mbrojnë dhe furnizojnë nënat, bijat, bashkëshortet dhe motrat e tyre. Islami e liron gruan nga skllavërimi jashtë shtëpisë, kështu që ajo mund të udhëheq pjesën më të mirë të perandorisë. Të gjitha përpjekjet për të zhvatur këtë liri dhe sigurim ekonomik nga gratë, duke i forcuar ato jashtë vendit të paqes dhe dinjitetit shtëpiak, në tregun punëtor të vrazhdë dhe shpesh mizor, duhen të ndalohen.

4. Amvisëria është një detyrë shumë e nderuar dhe përgjegjësi serioze; është bazë për një shoqëri të shëndoshë. Shoqëritë që nuk tregojnë rrespekt për drejtimin e shtëpisë, humbasin drejtuesit e shtëpisë e cila të çon në shtëpi të shkatërruara dhe shoqëri të prishura. Nënçmimi i detyrës së drejtimit të shtëpisë është anti-familjare dhe anti-shoqërorë; kjo duhet të shqyrtohet dhe frenohet.

5. Është e drejta e gruas muslimane të vishet me modesti, të veshë hixhab dhe të refuzojë të zhvishet për ekspozim. Kjo e drejtë duhet të pranohet botërisht dhe çdo përpjekje që kufizon këtë të drejtë duhet gjithashtu të njihet si diskriminim religjioz dhe/apo persekutim.

6. Ndodhet vetëm një form legjitime e familjes, ajo e cila është krijuar nga një bashkim legjitim mes burrit dhe gruas, siç është lejuar nga të gjitha fetë e shpallura. Çdo form tjetër jo vetëm që është jomorale, por gjithashtu i shkakton kërcënim serioz njerëzimit.

7. Familjet duhen të mbrohen nga ndërhyrje të jashtme, sidomos ndërhyrje nga instuticione shtetërore apo joshtetërore. Kjo gjithashtu përfshin ndërhyrjen me pretekst të të dhënurit të ndihmës. Për zgjidhjen e grindjeve të familjes, Islami sygjeron proçedorë tre fazash:

Të zgjidhet konflikti me të shtëpisë (brenda shtëpisë).
Të zgjidhet brenda familjes duke futur të moshuarit nga familja e burrit dhe të gruas.
Si shpëtim i fundit, të zgjidhet në gjygjet ligjore.

Në këtë trajtim ndodhet një urtësi e madhe. Hazreti Omari (r.a) në një direktivë dhënë Kadisë (gjykatësit) thotë: Drejtoni grindjet familjare tek familjet (kështu që ata mund ti zgjidhin ato brenda tyre me ndihmën e të vjetërve), sepse vendimet e gjykatësit krijojnë urrejtje dhe ligësi.

Injorimi i një skeme të tillë mund të lëndojë vetëm familjet që ky plan i ri pretendon ti ndihmojë.

Islami nuk thërret verbërisht në barazinë gjinore; gratë e këqija nuk mund të jenë të barabarta me gratë e mira, dhe as burrat e këqij të jenë superior ndaj grave të mira.

Perktheu nga anglishtja Ilda Sadriu