Fetvatë e Pejgamberit për çështjet e Akides ( Besimit Islam)

Fetvatë e Pejgamberit për çështjet e Akides ( Besimit Islam)

Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem rreth fjalëve të Lartësuarit: “Atyre u jepet myzhde në jetën e dynjasë (në çastin e vdekjes) dhe në jetën tjetër (për shpëtim në xhennet)” (Junus, 64), dhe ka thënë: “Ato janë ëndrra të mira të cilat njeriu i sheh ose i tregohen.” [Tirmidhiu, nr.2274]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem reth ajetit kur`anor: “Dhe ata, të cilët japin (sadaka zeqat) nga ajo që u është e dhënë , pse dinë se do të kthehen te Zoti i tyre, andaj zemrat e tyre i kanë të frikësuara.” (El mu`minun, 60) Ka thënë: “Ata janë të cilët agjërojnë dhe falen, ndajnë sakada, ndërsa kanë frikë se ajo nuk do t`ju pranohet.” [Ahmedi, “Musned” 6/159 dhe 205]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem rreth fjalëve të Allahut të Lartësuar: “Përkujto kur Zoti yt nxorri nga shpina e bijve të Ademit pasardhësit e tyre.” (El A`raf, 172) Ka thënë: “ Allahu i Lartësuar ka krijuar Ademin, pastaj me të djathtën e Tij e ka fërkuar kurrizin e tij dhe nxori prej pasardhës, e pastaj tha: “Këta i kam krijuar për Xhennet, do të bëjnë vepra të banorëve të xhenetlinjve.” Dikush pyeti: “O i Dërguari i Allahut, atëherë për çka vepra?”, ndërsa Pejgamberi iu përgjigj: “Nëse Allahu e ka krijuar robin për në Xhennet, do ta udhëzojë që të bëjë vepra të xhenetlinjve, dhe do të hyjë ne Xhennet, ndërsa e krijon robin për Xhehennem, e udhëzon vepra të banorëve të Xhehennemit, derisa përfundimi i tij të përfundojë me ato vepra dhe të hyje në Xhehennem.” [Ebu Davudi “Sunen”, nr.4703 dhe në “Es-Sunne.”]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem rreth fjalëve të të Lartësuarit: “ O ju që besuat, ruane veten tuaj.” ( El Maide, 105), dh është përgjigjur: “Ju ndërmjet veti urdhëroni në të mirë dhe në pozitive dhe ndërmjet veti ndaloni të qortuarën dhe të ndaluarën deri sa nuk shihni se lakmisë i nënshtroheni, se pasohen epshet, se i është dhënë përparsi dunjasë dhe se secili mburret me mendimin dhe qëndrimin e tij; atëherë kujdesuni vetëm pë vete dhe largohuni prej botës.” [Ebu Davudi, nr.4341, “El-Melahim]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem për ilaçet dhe rukjen (leximin e Kur`anit dhe duasë për shërim); se a mund të ndryshojnë fatin. Tha: “Ato janë pjesë të fatit.”
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu ajehi ve sel-lem rreth statusit së fëmijëve të mushrikëve (mosbesimtarëve) të cilët kanë vdekur dhe tha: “Allahu më së miri e di se çka do të kishin punuar atë sikur të ishin gjallë.”
Këto fjalë nuk janë shprehje e papërcaktueshmërisë së Pejgamberit siç mendojnë disa, e as që mendohet se Allahu do t`i shpërblejë apo dënojë për shkak se di se çka do të bënin ata sikur të jetonin, por këtu është përgjigja decide: Allahu e di se çka do të bëjnë ata dhe do t`i dënojë dhe shpërblejë sipas asaj që di për ta dhe se çfarë do të rrjedhë prej tyre në Ditën e Gjykimit, e jo posaçërisht për shkak të diturisë për ta. Këtë qartë na e tregojnë hadithet tjera. Muhadithët (dijetarët e hadithit) janë pajtuar se në Ditën e Gjykimit do të vihen në sprovë dhe kush nënshtrohet – do të hyjë në Xhennet, e kush refuzon nënshtrimin – do të hyjë në Xhehennem. [“Fethu-l-Bari”, prej Hafidh ibn-Haxherit, 3/195]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem për Seb`në: “A është Sebe` emër i vendit apo gruas?”, dhe është përgjigjur: “Ai është njeriu i cili ka pasur dhjetë djem. Gjashtë prej tyre i ka konsiderur (ka besuar në ta) se i sjellin fat, ndërsa për katër të tjerë se sjellin të keqen (fatkqësi). Ata i që i ka konsiderur ogurzi janë: El-Ezd, Esh`arijjun, Himjer, Kinde, Medhhixh edhe Enmar.” Dikush pyeti: “ O i Dërguar kush është Enmari?” “Pej tij kanë rrjedhur fiset e Hath`am dhe Bexhileh..” [Ebu Davudi, “Kitabu-s-Sunen,” nr,3988]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem rreth fjalëve të Lartësuarit: “Atyre u jepet myzhde në jetën e dynjasë (në çastin e vdekjes) dhe në jetën tjetër (për shpëtim në xhennet)” (Junus, 64), dhe ka thënë: “Ato janë ëndrra të mira të cilat njeriu i sheh ose i tregohen.” [Tirmidhiu, nr.2274]
Është pyetur pë llojin më të mirë të shpengimit, domethënë për lirimin e robërve dhe ka thënë: “ Ata të cilët janë më të dashurit dhe më të shtrenjtit te pronari i tij.” [Buhariu, 5/105 dhe 106]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem për llojin më të mire të xhihadit dhe është përgjigjur: “ Ai muxhahid, kali i të cilit është prerë, ndërsa gjaku i tij derdhet.” [Ahmedi, “Musned”, 4/114]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem se cila është sadakaja më e mirë. Është përgjigjur: “Që të ndash sadaka kur je i shëndoshë dhe koprrac, kur ke frikë nga varfëria, ndërsa shpreson për pasurinë.” [Buhariu, 5/279]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem: “Cilat janë fjalët më të bukura të shprehura?”, dhe është përgjigjur: “Ata të cilët i ka zgjedhur Allahu për melekët: “Qoftë i Lavdëruar Allahu dhe i tërë falënderimi i qoftë Allahut.” [Muslimi, nr.2731]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem: “Kur të është caktuar pejgamberia?” (në një transmetim tjetër: “ Kur u bëre Pejgamber?”), ndërsa ai u përgjigj: “Derisa Ademi ishte ndërmjet shpirtit dhe trupit.”
Ky version është i saktë, ndërsa shumica e konsiderojnë se kjo do të thotë: derisa Ademi isht ndërmjet ujit dhe baltës, të cilën Ibn Kajjimi e konsideron te pasaktë, sepse ndërmjet ujit dhe baltës nuk ekziston kurrnjë shkallë me rëndësi. Versioni i gjithënjohur është ajo të cilën e përmendëm.
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem: “ A do t`i afrohemi grave tona në Xhennet?” ( në një transmetim tjetër: “A do të arrijmë deri te gratë tona në Xhennet?”) , dhe është përgjigjur: “ Po pasha Atë në dorën e të Cilit gjendet shpirti im, njeriu për një natë do t`i afrohet njëqind virgjëreshave.”
Hafiz Ebu-Abdullah el-Makdisi thotë: “Transmetimi në senedin e këtij hadithi janë sipas mendimit tim, autentik dhe i plotësojnë kushtet e besueshmërisë që i ka cekur Buhariu.”
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem: “A do të kemi marrëdhënie seksuale në Xhennet?”, dhe është përgjigjur: “ Po, pasha Atë në dorën e të Cilit gjendet shpirti im, do të keni marëdhënie intime, një pas një duke e bërë me kënaqësi. Ndërsa kur të ndaheni prej saj, ajo sërish do të jetë e pastër dhe e virgjër.” [Ibn Maxhe, “Es-Sahih,” nr.7402]
Në senedin e këtij hadithi, sipas kushteve të Ibn Hibbanit, të gjithë transmetuesit janë autentik.
Ndërsa në “Mu`xhema” të Teberaniut është përmendur se është pyetur Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem: “ A do të kënaqen me trupa banorët e Xhennetit (pra, marëdhënie intime)”, dhe është përgjigjur: “Po me organin gjenital të cilën nuk do të zbusë dhe me epsh të pandërprerë, një pas një duke e bërë me kënaqësi.” [Taberaniu, “El-Evsat]
Në këtë kontekst përmendet se Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem është pyetur: “ A do të kenë marrëdhënie seksuale banorët e Xhennetit?”, dhe ka thënë: “Po, një pas një me kënaqësi por pa spermë.” [Taberaniu, “El-Evsat, El-Berraz]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem se a do të flenë banorët e Xhennetit, dhe është përgjigjur: “ Ëndërra është vëllai i vdekjes. Banorë e Xhennetit nuk flenë.” [Taberaniu në “El-Evset”]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem se a ka në Xhennet kuaj. Është përgjigjur: “Kur te hysh në Xhennet, do të jepet një kalë i zi prej safari me dy krahë. Do ta kalërosh nëpër Xhennet dhe do të shkosh ku të dojë shpirti.” [Tirmidhiu, nr.2546 në “Rreth cilësive të Xhennetit,”]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem: “A ka në Xhennet deve?”, por nuk është përgjigjur ashtu siç i është përgjigjur të parit, por ka thënë: “Nëse Allahu të futë në Xhennet, do të kesh çfarë të do shpirti dhe çfarë të gëzon.” [Tirmidhiu, nr.2546 “Rreth cilësive të Xhennetit”]
Në “Mu`xhema” të Taberaniut përmendet se Ummu Seleme ka pyetur: “O i Dërguari Allahut m`i shpjego fjalët e Allahut: “gra symëdha.” i ka thënë: Hyritë, ngjyrë bardhë, me sy të mëdha. Flokët e tyre flejnë nëpër trupin e tyre sikurse krahët e shqiponjës.” [Me këtë përshkrim, hyritë përmenden në katër vende në Kur`an dhe atë në suren Duhan, Tur, Rahman, Vakia.]
“I thashë (Ummu Seleme): “Më komento fjalët e Allahut: “ Si të ishin inxhi të ruajtura,” (El-Vaki`a, 23), ndërsa ai tha: “Pastërtia e tyre është sikur margaritarët nëpër guaca të cilat nuk i kanë prekur duart.”
Pastaj pyeti: “ M`i komento fjalët e Allahut: “ Aty janë ato (gra) të ndershme e të bukura.”(Er-Rahman, 70), ndërsa ai iu përgjigj: “Me moral të bukur dhe fytyra shumë të bukura.”
Më njofto me fjalët e Allahut të Lartësuar: “ Sikur ato të jenë inxhi të paprekur (dhe e ruajtur)” (Es-Saffat, 49) ndërsa ai tha: “Subtiliteti i tyre është sikurse subtiliteti i cepës Brenda vesë nën levozhgë.”
Më njofto reth fjalëve të Allahut të Lartësuar: “Të dashuruara (për burrat e vet), të një moshe.” (El-Vaki`a, 37), ndërsa ai iu përgjigj: “Ato janë të cilat kanë vdekur në këtë botë si plaka të dobëta e të thinjura, ndërsa të cilat Allahu do t`i ringjallë dhe do t`i bëjë të reja dhe të virgjëra, të dashura dhe të ëmbla në të njejtën moshë.”
Atëherë pyeta: “O i Dërguari i Allahut, a janë më të mira gratë e kësaj bote apo hyritë e Xhennetit?” Ai u përgjigj: “Gratë e kësaj bote janë më të mira se hyritë aq sa janë rrobat e jashtme nga të brendshmet.”
Unë pyeta: “O i Dërguari i Allahut, për çka është kështu?” Ai u përgjigj: “Për shkak të namazit të tyre dhe agjërimet e ibadeteve tjera për Allahun e Lartësuar. Allahu do t`u jape dritë në fytyra, do t`i veshë në mendafsh, do të jenë lëkurë ndritshme, me rrobe ngjyrë gjelbërt, me stoli të verdhë, managalle prej margaritarëve dhe krihët i kanë nga ari. Ato do të thonë: “Ne jemi të përhershme dhe kurrë nuk do të vdesim, do të jemi të këndshme dhe kurrë nuk do të humbasin bukurinë. Ne këtu jemi përgjithmonë, kurrë nuk do të lëshojmë vendqëndrimin tonë. Ne jemi të kënaqura dhe kurrë nuk do të hidhërohemi – lum ata të cilave u takojmë dhe lum ai që është i yni!”
E pyeta: “O i Dërguari i Allahut, do të jenë gra të cilat kanë qenë te martuara dy, tri e madje edhe katër herë në këtë botë dhe vdesin, hyjnë në Xhennet e pas tyre hyjnë dhe burrat e tyre, pra cilit burrë do t`i takojë?” Ai u përgjigj: “O Ummu Seleme, ajo do të zgjedhë dhe do të vendosë për atë i cili do të jetë më i moralshëm dhe do të thotë “O Zot im, ky është sjellur më së miri me mua, dhe ma dhuro sërish.” O Ummu Seleme, morali i mirë është fituesi i së mirës edhe në këtë edhe në botën tjetër.” [Hejthemi, “Mexhme`a ez-Zeva`id”, 10.418]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem rreth fjalëve të Allahut: “Në ditën e kijametit e tërë toka është në grushtin e Tij, e qiejt të mbështjellë në të djathtën (forcën) e Tij.” (Ez-Zumer, 67),” Atëherë ku do të jenë njerëzit?” Tha: “Në urrën e shtirrë mbi Xhehennem.” [Tirmidhiu, nr.3928]
Është pyetur për imamin: “Nëse i gëzohesh veprave të mira, ndërsa mërzitesh për veprat e këqija, ti je besimtar.” [Hakimi, “Mustedrek”]
Është pyetur i Dërguari i Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem për mëkatin dhe ka thënë “Nëse ndjenë se ndonjë vepër të futë shqetësim në zemër, largohu prej tij.” [Hakimi “Mustedrek”, hadithi i Ebu Umames, 33/33]
Është pyetur për veprën e mirë dhe mëkatin, dhe ka thënë: “Vepra e mirë është çdo vepër e cila futë qetësim në zemër dhe rehati në shpirt dhe zemër, ndërsa mëkati është ajo vepër e cila futë shqetësim në zemër dhe për të cilën ke hamendje.” [Ahmedi, 4/228]
Omeri r.a e ka pyetur të Dërguarin e Allahut, sal-lallahu alejhi ve sel-lem: “A bëjmë ne vepra që në vetë i caktojmë apo punojmë diçka që tashmë është përcaktur?”, ndërsa ai tha: “Diçka që më është përcaktuar.” “Atëherë për çka vepra?” pyeti Omeri. “ O Omer, nuk mund të arrish çka të është përcaktuar përveç se me vepra.” “Atëherë do të përpiqemi dhe punojmë, o i Dërguari i Allahut!” [Tirmidhiu, nr.2648]
Suraka ibn-Maliku pyeti: “O i Dërguari i Allahut, na lajmëro për fatin tonë qartë, ashtu sikur ta shohim me sytë tanë, a shkojmë ne rrugës tashmë të regjistruar (të vizatuar) dhe me fatin tashmë të caktuar apo ne e sjellim?” Tha: “Jo, por ajo tashmë është caktuar dhe me fat e përcaktuar.” “Atëherë për çka vepra?” “Punoni, secilit i është lehtësuar ajo për cilën është krijuar.” Suraka tha: “Prej tash do të jap mundim tim më të madh të mundshëm në kryerjen e veprave të mira.” [Maliku, “Muveta`a”, 1/22]
http://www.teuhid.net./