Kur'an-i Fisnik i përkthyer në Gjuhën Shqipe

First topic message reminder :

1. Fatiha

1. Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit
2. Falënderimi i takon All-llahut, Zotit të botërave
3. Mëshiruesit, Mëshirëbërësit
4. Sunduesit të ditës së Gjykimit
5. Ty të adhurojmë dhe prej Teje ndihmë kërkojmë
6. Udhëzona në rrugën e drejtë,
7. në rrugën e atyre ndaj të cilëve ke bekimin, e jo në të atyre që je i hidhëruar, dhe që kanë humbur!

74.Mudethir

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

74:1. O ti i mbuluar!
74:2. Ngrihu dhe tërhiqu vërejtjen (duke i thirrur).
74:3. Dhe madhëroje Zotin tënd!
74:4. Dhe rrobat tua pastroi!
74:5. Dhe të keqes së ndyrë largohu!
74:6. Dhe mos u mburr me atë që jep e të duket shumë!
74:7. Dhe për hir të Zotit tënd duro!
74:8. E, kur të fryhet në Sur,
74:9. atëherë ajo është ditë e vështirë.
74:10. Për jobesimtarët është jo e lehtë.
74:11. Ti më le Mua dhe atë që e krijova të vetmuar.
74:12. Dhe bëra të ketë pasuri të madhe.
74:13. E bëra edhe me djem që i ka me vete.
74:14. Dhe Unë i lash në disponim të gjitha mundësitë.
74:15. E ai lakmon që t’i shtoj edhe më tepër.
74:16. E jo, se ai vërtet ishte mohues i fakteve tona!
74:17. Atë do ta ndrydhi me një dënim të rëndë e të padurueshëm.
74:18. Pse ai shumë mendonte, radhitte e përgatiste (për Kur’anin).
74:19. Qoftë i shkatërruar, po si përceptonte.
74:20. Prapë qoftë i shkatërruar, po si përceptonte.
74:21. Ai sërish thellohej në mendime.
74:22. Pastaj mrrolej dhe bëhej edhe i vrazhdë.
74:23. Pastaj ktheu shpinën me mendjemadhësi.
74:24. E tha: “Ky (Kur’ani) nuk është tjetër, vetëm se magji që përcillet prej të tjerëve.
74:25. Ky nuk është tjetër, përveç fjalë njerëzish!”
74:26. E Unë atë do ta hedh në Sekar!
74:27. E, ku e di ti se çka është Sekar?
74:28. Ai nuk lë send të mbetet pa e djegur.
74:29. Ai është që ua prish dhe ua nxin lëkurat.
74:30. Mbikëqyrës mbi të janë nëntëmbëdhjetë.
74:31. E mbikëqyrës të zjarrit Ne nuk bëjmë tjetër, përveç engjëjve dhe numrin e tyre (të përmendur në Kur’an) nuk e bëmë për tjetër, por vetëm si sprovë për ata që nuk besuan, e që të binden ata që u është dhënë libri, e atyre që besuan t’u shtohet edhe më besimi, e atyre që u është dhënë libri dhe besimtarët të mos kenë dyshim dhe ata që zemrat i kanë të sëmura dhe jobesimtarët të thonë: “Cka dashti All-llahu me këtë si shembull?” Ja ashtu, All-llahu e lë të humbur atë që e do dhe e udhëzon atë që do, e ushtrinë e Zotit tënd nuk e di kush pos Atij, e ai (Sekari), nuk është tjetër vetëm se një përkujtim për njerëz.
74:32. Jo, nuk është ashtu, pasha hënën!
74:33. Edhe natën kur tërhiqet!
74:34. Edhe agimin kur agon!
74:35. S’ka dyshim se ai (Sekari) është një nga belatë më të mëdha.
74:36. Eshtë vërejtje për njerëz!
74:37. Për atë nga mesi juaj që dëshiron të përparojë (në të mira) apo të ngecë.
74:38. Secili njeri është peng i veprës së vet.
74:39. Përveç atyre të djathtëve.
74:40. Që janë në xhennete e i bëjnë pyetje njëri-tjetrit,
74:41. Përkitazi me kriminelët (e u thonë):
74:42. “Cka u solli juve në Sekar?”
74:43. Ata thonë: “Nuk kemi qenë prej atyre që faleshin (që bënin namaz);
74:44. Nuk kemi qenë që ushqyenim të varfërit;
74:45. Dhe kemi qenë që përziheshim me të tjerët në punë të kota.
74:46. Dhe kemi qenë që nuk e besonim ditën e gjykimit.
74:47. Derisa na erdhi e vërteta (vdekja)!”
74:48. E tanimë, atyre nuk u bën dobi ndërmjetësimi i ndërmjetësuesve,
74:49. Po çka kishin ata që largoheshin prej këshillës (Kur’anit)?
74:50. Ata ishin si gomarë të trembur (të egër).
74:51. Që ikin prej luanit (ose prej gjahtarit).
74:52. Veç kësaj, secili prej tyre dëshironte t’i jepej libër i posaçëm (i hapët, i qartë).
74:53. E jo! Por ata janë që nuk i frikësohen botës tjetër.
74:54. Dhe jo! Se ai (Kur’ani) është këshillë e lartë.
74:55. E kush do, këshillohet me të.
74:56. Po ata nuk mund të marrin mësim prej tij, vetëm nëse All-llahu do, Ai është i denjë për t’ju ruajtur dhe i denjë për falje mëkatesh!

75.Kijame

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

75:1. Betohem në ditën e kijametit;
75:2. Betohem në shpirtin që është shumë qortues!
75:3. A mendon njeriu se nuk do t’i tubojmë eshtrat e tij?
75:4. Po, do t’ia tubojmë! Duke qenë se Ne jemi të zotët t’ia rikrijojmë si kanë qenë edhe majat e gishtave të tij!
75:5. Por, njeriu dëshiron të vazhdojë edhe më tej në mëkate.
75:6. Andaj edhe pyet: “Kur është dita e kijametit?”
75:7. E, kur të merren sytë (të parët)?
75:8. E të zëhet hëna (errësohet),
75:9. Dhe të bashkohen dielli e hëna.
75:10. Atë ditë njeriu do të thotë: “Nga të iket!”
75:11. Jo, nuk ka strehim!
75:12. Atë ditë vetëm te Zoti yt është caku!
75:13. Atë ditë njeriu do të njihet me atë që çoi para dhe me atë që la prapa.
75:14. Po njeriu është dëshmitar i vetvetes.
75:15. Edhe nëse i paraqet arsyetimet e veta.
75:16. Ti (Muhammed) mos e shqipto atë (Kur’anin) me gjuhën tënde për ta nxënë atë me të shpejtë!
75:17. Sepse Ne e kemi për detyrë tubimin dhe leximin e tij!
75:18. E kur ta lexojnë atë ty, ti përcille me të dëgjuar leximin e tij.
75:19. Dhe pastaj është obligim yni që ta shkoqisim atë.
75:20. Jo, nuk është ashtu! Por ju jeni që e doni të ngutshmen (Dunjanë).
75:21. Dhe e lini pas shpine atë të ardhmen (Ahiretin).
75:22. Atë ditë do të ketë fytyra të shkëlqyera (të gëzuara).
75:23. Që Zotin e tyre e shikojnë.
75:24. Atë ditë ka fytyra edhe të vrazhda.
75:25. Që presin t’u thyhet kurrizi (të shkatërrohen).
75:26. Jo dhe Jo! Po kur të arrijë (shpirti) në gropë të fytit (të gjoksit),
75:27. Dhe thuhet (nga familja e të të afërmit): “Kush do ta shërojë?”
75:28. Dhe ai bindet se ai po ndahet.
75:29. E t’i puqet kofsha për kofshe (t’i vështirësohet gjendja).
75:30. Atë ditë vetëm te Zoti yt shkohet.
75:31. E ai as nuk vërtetoi atë që duhej, as nuk u falë.
75:32. Por përgënjeshtroi dhe ktheu shpinën.
75:33. Dhe shkonte te familja e tij me fodullëk.
75:34. Të është afruar ty e keqja e t’u afroftë (ose i mjeri ti i mjeri).
75:35. Edhe një herë t’u afrua ty e keqja; t’u afroftë!
75:36. A mos mendon njeriu se do të lihet duke mos zënë asgjë (pa kurrfarë përgjegjësie).
75:37. A nuk ka qenë ai në një pikë uji që derdhet.
75:38. E pastaj u bë gjak i trashë, e Ai e krijoi dhe e përsosi?
75:39. Dhe prej tij Ai i bëri dy lloje: mashkullin dhe femrën.
75:40. A nuk është Ai (Zot) i fuqishëm që i ngjall të vdekurit?

76.Insan

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

76:1. Vërtet ka kaluar një periudhë kohore, që njeriu nuk ekzistonte fare si një diçka i përmendur.
76:2. Ne e krijuam njeriun prej një uji të bashkëdyzuar për ta sprovuar atë, andaj e bëmë të dëgjojë e të shohë.
76:3. Ne e udhëzuam atë në rrugë të drejtë, e ai do të jetë: mirënjohës ose përbuzës.
76:4. Ne për jobesimtarët kemi përgatitur zinxhirë, pranga e zjarr.
76:5. S’ka dyshim se të devotshmit do të pijnë nga gota që përzierja brenda saj është nga kafuri (aromatik).
76:6. Eshtë një burim prej të cilit pijnë robërit e All-llahut dhe e bartin atë ku të duan.
76:7. Ata janë që i zbatojnë premtimet e tyre dhe i frikësohen një dite dëmi i së cilës ka përmasa të mëdha.
76:8. Ata janë që për hir të Tij u japin ushqim të varfërve, jetimëve dhe të zënëve robër.
76:9. Ne po ju ushqejmë vetëm për hir të All-llahut dhe prej jush nuk kërkojmë ndonjë shpërblim e as falënderim.
76:10. Ne i frikësohemi (dënimit të) Zotit tonë në një ditë që fytyrat i bën të zymta dhe është shumë e vështirë.
76:11. Po All-llahu i ruajti ata prej sherrit të asaj dite dhe u dhuroi shkëlqim në fytyra e gëzim të madh.
76:12. Dhe për shkak se ata duruan, i shpërbleu me xhennet dhe me petka mëndafshi.
76:13. Aty janë të mbështetur në kolltukë dhe aty nuk shohin as diell (vapë) e as të ftohtë.
76:14. Hijet e tyre (të pemëve) janë afër mbi ta dhe kalaveshët e pemëve janë të qasur shumë afër.
76:15. Dhe atyre u bëhet shërbim me enë të argjendta dhe me gota të tejdukshme.
76:16. Të tejdukshme nga argjendti që ata (shërbëtorët) i përcaktuan të jenë sa duhet (të mëdha o të vogla).
76:17. Dhe u jepet të pijnë aty gota të verës të përzier me zenxhebilë (bimë aromatike).
76:18. (nga) Burim aty që quhet selsebil (i lehtë në të pimë).
76:19. Dhe atyre u sillen për shërbim djelmosha që përherë janë të tillë sa që kur t’i kundrosh të duken si margaritarë të derdhur.
76:20. Dhe kur të shikosh aty, sheh begati të mëdha e zotërim (pronë, pasuri) të madh.
76:21. Kanë të veshura petka mëndafshi të hollë e të gjelbër (atllas) dhe të mëndafshit të trashë (brokat); janë të stolisur me bylyzykë të argjendtë dhe Zoti i tyre u jep të pijnë të pastër.
76:22. Ky është shpërblim juaji, sepse angazhimi juaj ka qenë i pranishëm.
76:23. Ne ta shpallëm ty Kur’anin në intervale (pjesë-pjesë).
76:24. Andaj ti bëhu i durueshëm deri në vendimin e Zotit tënd e mos dëgjo as mëkatarë, as jobesimtarë.
76:25. Adhuroje Zotin tënd mëngjes e mbrëmje.
76:26. Dhe falu për hir të Tij në një kohë të natës, mandej adhuroje Atë edhe natën më gjatë.
76:27. Vërtet, ata (idhujtarët) e duan shumë këtë jetë dhe e zënë asgjë ditën e rëndë që i pret.
76:28. Ne i krijuam ata dhe Ne e përsosëm krijimin e tyre, e sikur të duam, Ne i zhdukim ata e sjellim të tjerë më të mirë se ata.
76:29. Vërtet, këto janë një këshillë, e kush do e merr rrugën që e çon te Zoti i tij.
76:30. Po ju nuk mund të doni gjë, pos nëse do All-llahu, e All-llahu është shumë i dijshëm, shumë i urtë.
76:31. Ai atë që e do, e shtie në mëshirën e Vet, kurse për zullumqarët ka përgatitur dënim të dhembshëm.

77.Murselat

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

77:1. Pasha erërat që fryejnë një pas një (pandërprerë)!
77:2. Që janë shumë të stuhishme e shkaktojnë furtunë.
77:3. Pasha engjëjt që u është besuar shpërndarja e reve dhe që i shpërndajnë.
77:4. Dhe që ndajnë qartë (të vërtetën nga e pavërteta).
77:5. Dhe ata që sjellin shpallje (libra të Zotit te pejgamberët).
77:6. Si arsyetim ose si vërejtje.
77:7. S’ka dyshim se ajo që premtoheni ka për të ndodhë që patjetër.
77:8. Kur yjet të shuhen.
77:9. Dhe kur qielli të hapet,
77:10. Dhe kur kodrat të copëtohen,
77:11. Dhe kur të dërguarve u është caktuar koha për të dëshmuar.
77:12. E për cilën ditë atyre u është caktuar koha?
77:13. Për ditën e gjykimit (kur drejtësia e Zotit ndan të mirën nga e keqja).
77:14. E ku e di ti se çka është dita e gjykimit?
77:15. Atë ditë është shkatërrim për ata që përgënjeshtruan.
77:16. A nuk i kemi shkatërruar Ne popujt më të hershëm?
77:17. Dhe pastaj pas tyre ua shoqëruam të tjerë më të vonshëm.
77:18. Ne ashtu bëjmë me kriminelët.
77:19. Atë ditë është mjerim i madh për ata që përgënjeshtruan.
77:20. A nuk u kemi krijuar juve nga një lëng i dobët?
77:21. Dhe atë e vendosëm në një vend të sigurt.
77:22. Për deri në një kohë të caktuar.
77:23. Dhe Ne bëmë përcaktimin e krijimit. Sa përcaktues të mirë jemi!
77:24. Atë ditë është shkatërrim për ata që nuk e njohën fuqinë tonë.
77:25. A nuk bëmë Ne tokën që në gjirin e vet mban,
77:26. të gjallë dhe të vdekur?
77:27. Dhe në të kemi vënë kodra të forta e të larta dhe ju dhamë të pini ujë që ua shuan etjen.
77:28. Atë ditë është mjerim për ata që përgënjeshtruan.
77:29. (u thuhet) Shkoni te ai (xhehennemi) që ju e konsideruat rrenë.
77:30. Shkoni te ajo hije (mjegull) që ka tre degëzime.
77:31. Që nuk bën as hije, as nuk mbron prej flakës.
77:32. Ai (xhehennemi) hedh gaca të mëdha si ndonjë kështjellë.
77:33. E që janë si të ishin deve të verdha (shumë të shpejta).
77:34. Atë ditë është shkatërrim për mohuesit.
77:35. Kjo është një ditë që ata nuk flasin.
77:36. Atyre as nuk u lejohet që të arsyetohen.
77:37. Atë ditë, mjerë ata që përgënjeshtruan!
77:38. Kjo është dita e gjykimit, ju kemi tubuar juve dhe të mëparshmit.
77:39. Dhe nëse keni ndonjë dredhi, atëherë bëni dredhira!
77:40. Atë ditë është shkatërrim për ata që nuk besuan.
77:41. Dhe, nuk ka dyshim se të devotshmit do të jenë nën hije pranë burimeve,
77:42. Dhe kanë pemë çfarë të dëshirojnë.
77:43. Hani e pini shijshëm e me ëndje, për atë e keni vepruar.
77:44. Ne kështu i shpërblejmë mirëbërësit.
77:45. Atë ditë është mjerim për përgënjeshtruesit.
77:46. Ju (jobesimtarë në Dunja) hani e kënaquni për pak kohë, sepse vërtet ju jeni rrebelë.
77:47. Atë ditë është mjerim për ata që mohuan të mirat e Zotit.
77:48. Dhe kur atyre u thuhej: “Përkuluni!”, ata nuk përkuleshin.
77:49. Atë ditë është mjerim për ata që përgënjeshtruan.
77:50. Pra, cilës fjalë (libër) pas këtij (Kur’anit) i besojnë?

78.Nebe

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

78:1. Për çka ata i bëjnë pyetje njëri-tjetrit?
78:2. Për lajmin e madh e tronditës.
78:3. Në të cilin ata janë në kundërshti.
78:4. Jo, të mos pyesin, sepse ata do ta kuptojnë!
78:5. Përsëri Jo, se ata do ta kuptojnë!
78:6. A nuk e bëmë Ne tokën të përshtatshme (për jetë),
78:7. Ndërsa kodrat shtylla?
78:8. Dhe Ne ju krijuam juve në çifte.
78:9. Dhe gjumin tuaj ua bëmë për pushim.
78:10. Dhe natën ua bëmë mbulesë (si rrobat).
78:11. Ndërsa ditën e bëmë për gjallërim.
78:12. Dhe Ne kemi ndërtuar mbi ju një shtatëshe të fortë.
78:13. Dhe kemi vënë ndriçuesin që flakëron.
78:14. Dhe prej reve të shtrydhura kemi lëshuar shi të madh.
78:15. Që me të të rrisim drithëra e bimë.
78:16. Edhe kopshte të dendura palë mbi palë.
78:17. S’ka dyshim se dita e gjykimit është caktuar.
78:18. Eshtë dita që i fryhet surit, e ju vini grupe-grupe.
78:19. Dhe qielli hapet e bëhet dyer-dyer.
78:20. Dhe kodrat shkulen dhe bëhen pluhur (si valë rrezesh).
78:21. E xhehennemi është në pritë (në pusi).
78:22. Eshtë vendstrehim i arrogantëve.
78:23. Aty do të mbesin për tërë kohën (pa mbarim).
78:24. Aty nuk do të shijojnë as freskim, as ndonjë pije.
78:25. Përveç ujë të valë e kalbësirë.
78:26. Si ndëshkim i merituar.
78:27. Ata ishin që nuk pritnin se do të japin llogari.
78:28. Dhe argumentet Tona i përgënjeshtruan me këmbëngulje.
78:29. Ndërsa Ne çdo send e kemi ruajtur me shkrim të saktë.
78:30. E ju pra, vuani, se Ne nuk do t’ju shtojmë tjetër vetëm se vuajtje.
78:31. S’ka dyshim se të devotshmit kanë fitime të mëdha.
78:32. Kopshte e vreshta rrushi.
78:33. Edhe vasha të një moshe.
78:34. Edhe gota të mbushura plot verë.
78:35. Aty nuk dëgjojnë fjalë të kota, as gënjeshtra.
78:36. Shpërblime e dhurata të shumta dhënë nga Zoti yt.
78:37. Zoti i qiejve e i tokës dhe çka ka ndërmjet tyre, që është mëshirues, të cilit nuk kanë të drejtë t’i bëjnë vërejtje.
78:38. Atë ditë Xibrili dhe engjëjt qëndrojnë të rreshtuar, askush nuk flet pos atij që e lejon Mëshiruesi, dhe i cili e thotë të vërtetën.
78:39. Ajo është dita e vërtetë, e kush dëshiron le të kthehet rrugës te Zoti i vet.
78:40. Ne ua tërhoqëm juve (idhujtarëve) vërejtjen për një dënim të afërt, në ditën kur njeriu (besimtar) shikon se çka i kanë sjellë duart e veta, e jobesimtari thotë: “Ah, sa mirë do të ishte për mua sikur të isha dhé!”

79.Naziat

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

79:1. Pasha ata (engjëj) që marrin shpirtrat me rrëmbim (përmbytshëm)!
79:2. Dhe ata që marrin shpirtra me lehtësim!
79:3. Dhe ata që notojnë me shpejtësi!
79:4. Dhe nxitësit të cilët me shpejtësi në vendin e vet i çojnë!
79:5. Dhe pasha ata që çdo çështje rregullojnë!
79:6. Ditën që vrullshëm bëhet dridhja.
79:7. Që pas saj pason tjetra.
79:8. Atë ditë zemrat janë të tronditura.
79:9. Shikimet e tyre janë të poshtruara (frikësuara).
79:10. Ata (idhujtarët në Dunja) thonë: “A thua do të bëhemi përsëri kështu si jemi?”
79:11. A edhe pasi të jemi bërë eshtra të kalbur?”
79:12. Ata thanë: “Atëherë, ai kthim do të jetë dëshpërues për ne!”
79:13. Po ajo (ringjallja) nuk do të jetë tjetër pos një thirrje (klithje).
79:14. Dhe ja, ata mbi sipërfaqen e tokës.
79:15. A të ka ardhur ty rrëfimi i Musait?
79:16. Kur Zoti i tij e pat thirrur në luginën e bekuar Tuva (rrënzë kodrës Turi Sina).
79:17. Shko te faraoni se vërtet ai e ka tepruar.
79:18. Dhe thuaj: “E ke ndër mend të pastrohesh?”
79:19. Unë të udhëzoj te Zoti yt e ti t’ia keshë frikën Atij!
79:20. Dhe ai ia tregoi mrekullinë e madhe.
79:21. Po ai e përgënjeshtroi dhe e kundërshtoi.
79:22. Pastaj u kthye prapa dhe iku me të shpejtë.
79:23. I tuboi (të gjithë të vetët) dhe u mbajti fjalim.
79:24. E u tha: “Unë jam zoti juaj më i lartë!”
79:25. Atëherë All-llahu tmerrshëm e dënoi atë, për këtë të fundit dhe për atë të parën.
79:26. Në këtë ndëshkim ka përvojë mësimi për atë që frikësohet.
79:27. A është më i rëndë krijimi juaj apo ai i qiellit? E Ai e ngriti atë!
79:28. Ngriti kupën e tij dhe e përsosi atë.
79:29. Natën ia errësoi e ditën ia ndriçoi.
79:30. E pastaj tokën e sheshoi.
79:31. Dhe prej saj nxori ujin e saj dhe kullosat e saj.
79:32. Kurse kodrat ia përforcoi.
79:33. Si furnizim për ju dhe për kafshët tuaja.
79:34. E kur të vijë vala e madhe (kijameti),
79:35. Atë ditë njeriu përkujton se çka ka punuar.
79:36. E xhehennemi shfaqet sheshazi për atë që e sheh.
79:37. E për sa i përket atij që ka tepruar.
79:38. Dhe i dha përparësi jetës së kësaj bote,
79:39. xhehennemi do të jetë vendi i tij.
79:40. E kush iu frikësua paraqitjes para Zotit të vet dhe ndaloi veten prej epsheve,
79:41. xhenneti është vendi i tij.
79:42. Ty të pyesin për kijametin: “Kur do të ndodhë ai?!”
79:43. Po, në çfarë gjendje je ti t’ua përkujtosh atë?
79:44. Vetëm te Zoti yt është dijenia për të.
79:45. Ti je vetëm qortues i atij që ia ka frikën Atij.
79:46. Ditën kur ta përjetojnë atë, atyre (idhujtarëve) do t’u duket sikur nuk kanë jetuar më tepër se një mbrëmje ose një mëngjes të saj.

80.Abese

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

80:1. Ai vrenjti (fytyrën) dhe u kthye.
80:2. Ngase atij i erdhi i verbëri.
80:3. E ku mund ta dish ti, ndoshta ai do të pastrohet.
80:4. Apo do të këshillohet dhe këshilla do t’i bëjë dobi!
80:5. E ai që nuk ndien nevojë (për Zotin) pse ka pasuri,
80:6. Ti atij i vë veshin (i drejtohesh)!
80:7. Po ti nuk ke përgjegjësi, pse ai nuk pastrohet.
80:8. Ndërsa ai që nxiton dhe vjen te ti,
80:9. Dhe meqë ai frikësohet,
80:10. E ti nuk e zë asgjë (dhe nuk ia vë veshin fjalës së tij),
80:11. Jo ashtu! Në të vërtetë këto janë këshilla.
80:12. Kush do të merrë mësim nga kjo (nga Kur’ani).
80:13. Eshtë këshillë në fletë të çmueshme.
80:14. Me vlerë të lartë e të ruajtur.
80:15. Në duar të udhëtuesve (engjëjve udhëtues mes All-llahut e njerëzve).
80:16. Të nderuar e të ruajtur.
80:17. Qoftë mallkuar njeriu, sa mohues i fortë është ai!
80:18. Po prej çkafi e krijoi Ai atë?
80:19. Atë e krijoi prej një pike uji dhe e përgatiti.
80:20. Pastaj atij ia lehtësoi rrugën.
80:21. Mandej atë e bëri të vdesë dhe atij i bëri varr (të varroset).
80:22. Pastaj kur të dojë Ai e ringjallë atë.
80:23. Jo! Ai nuk zbatoi atë që urdhëroi Ai.
80:24. Njeriu le të shikoje ushqimin e vet.
80:25. Ne lëshuam shi të mjaftueshëm.
80:26. Pastaj e çamë tokën sipas nevojës së bimës,
80:27. Dhe bëmë që në të të mbijnë drithëra
80:28. Edhe rrush e perime,
80:29. Edhe ullinj e hurma,
80:30. Edhe kopshte të dendura,
80:31. Dhe pemë e kullosa.
80:32. Si mjete gjallërimi për ju dhe për bagëtinë tuaj.
80:33. E kur të vijë ushtima (krisma e kijametit);
80:34. Atë ditë njeriu ikën prej vëllait të vet,
80:35. Prej nënës dhe prej babait të vet,
80:36. Prej gruas dhe prej fëmijëve të vet.
80:37. Atë ditë secilit njeri i mjafton çështja e vet.
80:38. Atë ditë do të ketë fytyra të shndritura,
80:39. Të buzëqeshura e të gëzuara.
80:40. Atë ditë do të ketë edhe fytyra të pluhëruara,
80:41. Që i ka mbuluar errësira e zezë,
80:42. E të tillët janë ata mohuesit, mëkatarët.

81.Tekvir

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

81:1. Kur dielli të jetë mbështjellur (dhe errësohet),
81:2. Dhe kur yjet të kenë rënë (e shkapërderdhur),
81:3. Dhe kur kodrat të kenë udhëtuar (e bërë pluhur në ajër),
81:4. Dhe kur devetë e shtrenjta të lihen pa bari në fushë,
81:5. Dhe kur egërsirat të jenë bashkuar (tubuar).
81:6. Dhe kur detet të vlojnë si zjarr i flakëruar,
81:7. Dhe kur shpirtrat të jenë bashkuar.
81:8. Dhe kur të pyeten ato vajza të varrosura të gjalla,
81:9. Për çfarë mëkati ato janë mbytur,
81:10. Dhe kur fletushkat të jenë shpaluar,
81:11. Dhe kur qielli të jetë hequr,
81:12. Dhe kur xhehennemi të jetë ndezur fort,
81:13. Dhe kur xhenneti të jetë afruar,
81:14. Atëbotë njeriu do ta dijë se çka ka ofruar (të mirë ose të keqe).
81:15. Betohem fuqimisht në yjet që tërhiqen (ditën, e ndriçojnë natën),
81:16. Që udhëtojnë e fshihen (si dreri në strofkë),
81:17. Pasha natën kur ajo ia beh me errësirë.
81:18. Pasha agimin kur ia shkrep!
81:19. S’ka dyshim se ai (Kur’ani) është thënie e të dërguarit fisnik (që e pranoi prej Zotit).
81:20. Që është i fortë dhe që ka vend të lartë te Zoti i Arshit.
81:21. Që është i respektuar atje (në mesin e engjëjve) dhe besnik.
81:22. Nuk është i marrë shoku juaj (Muhammedi)!
81:23. Dhe se ai e pat parë atë (Xhibrilin) në horizontin e qartë lindor.
81:24. Dhe ai nuk është që në të fshehtën (shpalljen) ka dyshim (ose ua lë mangu).
81:25. Dhe ai (Kur’ani) nuk është thënie e djallit të mallkuar!
81:26. Pra, ku jeni, kah shkoni?
81:27. Ai (Kur’ani) s’është tjetër pos këshillë për njerëzit!
81:28. Për atë nga mesi që dëshiron të gjendet në të vërtetën.
81:29. Po ju nuk mundeni, por vetëm nëse dëshiron All-llahu, Zoti i botëve!

82.Infitar

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

82:1. E kur të çahet qielli.
82:2. Dhe kur të shkapërderdhen yjet.
82:3. Dhe kur të përzihen detet.
82:4. Dhe kur të trazohen varret.
82:5. Atëbotë secili njeri e din se çka ka punuar dhe çka ka lënë prapa!
82:6. O ti njeri, po ç’të mashtroi ty kundrejt Zotit tënd që është bujar e i urtë?
82:7. I cili të krijoi, të përsosi dhe të drejtoi.
82:8. Të formësoi në formën që Ai dëshiroi!
82:9. Jo, nuk është ashtu. Ju përgënjeshtroni ditën e përgjegjësisë.
82:10. Kurse ndaj jush kanë përcjellësit!
82:11. Janë shkrues të ndershëm te All-llahu.
82:12. Ata e dinë se çka punoni.
82:13. E s’ka dyshim se të mirët janë në kënaqësinë e përjetimeve (në xhennet).
82:14. Dhe se mëkatarët janë në xhehennem.
82:15. Aty futen ata ditën e gjykimit (të cilën nuk e besonin).
82:16. Dhe nuk kanë të larguar prej tij.
82:17. E ç’të mësoi ty se ç’është dita e gjykimit?
82:18. Përsëri, ç’të mësoi ty se ç’është dita e gjykimit?
82:19. Eshtë dita kur askush, askujt nuk do të mund t’i ndihmojë asgjë; atë ditë e tërë çështja i takon vetëm All-llahut!

83.Mutafifin

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

83:1. Të mjerët ata që mangu masin e peshojnë.
83:2. Ata që kur matin prej njerëzve, për vete e plotësojnë,
83:3. E kur u matin të tjerëve ose u peshojnë, u lënë mangu.
83:4. A nuk e dinë të tillët se kanë për t’u ringjallur?
83:5. Në një ditë të madhe,
83:6. Në ditën kur njerëzit ngrihen (prej varrezave) për të dalë para Zotit të botëve.
83:7. Jo, të mos rrini gafil! Se shënimet e veprave të mëkatarëve janë në Sixhxhin (në një libër shënimesh të të këqijave më të dëmshme).
83:8. E, ku e di ti se ç’është Sixhxhin-i?
83:9. Ai është një libër i qendisur (në një qeli në fund të burgut).
83:10. Atë ditë është shkatërrimi për gënjeshtarët.
83:11. Të cilët nuk e besojnë ditën e përgjegjësisë.
83:12. E atë ditë nuk e mohon kush, përveç atij që ka sharruar tepër në mosbesim e në punë të këqija.
83:13. E që kur i lexohen atij argumentet Tona, thotë: “Legjenda të të parëve!”
83:14. Jo, nuk është ashtu! Por të këqijat që i punuan, zemrat e tyre ua mbuluan.
83:15. Jo dhe Jo! Atë ditë do të jenë të penguar prej (ta shohin) Zotit të tyre.
83:16. Pastaj ata do të hyjnë në xhehennem.
83:17. Dhe do t’u thuhet: “Ky është ai të cilin e keni përgënjeshtruar!”
83:18. Jo, nuk janë të njëjtë! Se libri i të mirave gjendet në Il-lijjinë!
83:19. E ku e di ti se çka është Il-lijjuni?
83:20. Eshtë një libër i qendisur qartë.
83:21. Të cilin e dëshmojnë engjëjt që janë më të afërmit.
83:22. E s’ka dyshim se vepërmirët janë në përjetime e kënaqësi (në xhennet).
83:23. Të mbështetur në kolltukë vështrojnë.
83:24. Në fytyrat e tyre mund të kuptosh kënaqësinë e përjetimeve.
83:25. U jepet të pijnë pije në enë të mbyllura.
83:26. Pije që në fund asaj i vjen era misk! E për shpërblim të tillë le të garojnë ata që lakmojnë të mirën.
83:27. Dhe përzierja e asaj pije është me tesnim (uji më i mirë).
83:28. Krua nga i cili do të pijnë më të afërmit e Zotit.
83:29. Mëkatarët ishin ata të cilët i përqeshnin ata që besuan.
83:30. Dhe kur kalonin (besimtarët) pranë tyre (idhujtarëve), ata ia bënin me sy njëri-tjetrit.
83:31. E kur ktheheshin te familjet e veta, ktheheshin të kënaqur.
83:32. Dhe kur i shihnin ata (besimtarët), thoshnin: “S’ka dyshim se këta (besimtarët) janë të humbur!”
83:33. Po Ne, nuk i caktuam ata (idhujtarët) si roje të atyre (besimtarëve).
83:34. E sot, (në ditën e gjykimit), ata që besuan do të tallen me jobesimtarët.
83:35. Duke qëndruar të mbështetur (besimtarët) në kolltukë e duke shikuar.
83:36. A thua a u shpërblyen jobesimtarët për atë që punuan? (Po)

84.Inshikak

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

84:1. Kur të pëlcet qielli.
84:2. T’i bindet urdhrit të Zotit të vet, ashtu si takoi.
84:3. Dhe kur toka të shtrihet në gjerësinë e saj.
84:4. E të nxjerr çka ka brenda e të çlirohet,
84:5. Dhe t’i bindet Zotit të saj, ashtu i takoi.
84:6. O ti njeri, vërtet ti përpiqesh me një përpjekje të madhe që çon te Zoti yt, e atë (përpjekje) do ta gjesh.
84:7. E përsa i përket atij që libri i vet i jepet nga e djathta,
84:8. Ai do të llogaritet me një llogari të lehtë,
84:9. Do të kthehet te familja e vet i gëzuar.
84:10. E përsa i përket atij që libri i vet i jepet pas shpinës,
84:11. Ai do t’i ndjellë vetes shkatërrim,
84:12. Dhe do të hyjë në zjarr të ndezur fort.
84:13. Ai ka qenë i gëzuar në familjen e vet,
84:14. Dhe ka menduar se nuk ka për t’u kthyer.
84:15. Po, se, vërtet Zoti i tij gjithnjë e ka parë atë.
84:16. Betohem në kuqërrimin e horizontit pas perëndimit,
84:17. Dhe në natën dhe çka ajo tubon,
84:18. Dhe në hënën kur ajo është e plotë.
84:19. Ju patjetër do të përjetoni gjendje pas gjendjeje.
84:20. E, çka kanë ata që nuk besojnë?
84:21. Dhe kur u lexohet atyre Kur’ani, nuk përulen (nuk bien në sexhde)?
84:22. Përkundrazi, ata që nuk besuan edhe përgënjeshtrojnë?
84:23. E All-llahu e di më së miri se çka mbajnë fshehtë ata!
84:24. Lajmëroi, pra me një dënim të dhëmbshëm.
84:25. Me përjashtim të atyre që besuan e bënë vepra të mira, të cilët kanë shpërblim të vazhdueshëm!

85.Buruxh

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

85:1. Pasha qiellin me plot yje,
85:2. Pasha ditën e premtuar,
85:3. Pasha atë që dëshmon dhe atë që dëshmohet!
85:4. Mallkuar qofshin ata të zotët e hendeqeve,
85:5. Të zjarrit me plot lëndë djegëse,
85:6. Kur ata rrinin ulur rreth tij,
85:7. Dhe dëshmonin atë që bënin me besimtarët.
85:8. E nuk patën pse t’i urrejnë, përveç që e besuan All-llahun, ngadhënjyesin, të lavdëruarin,
85:9. Të cilit i takon sundimi i qiejve e i tokës; e All-llahu është dëshmitar i çdo sendi.
85:10. Eshtë e sigurt se ata që i sprovuan besimtarët dhe besimtaret dhe nuk u penduan, ata kanë dënimin e xhehennemit dhe dënimin e djegies.
85:11. Ata që besuan dhe bënë vepra të mira, ata kanë xhennete nën të cilët burojnë lumenj, e ai është suksesi më i madh.
85:12. Eshtë e vërtetë se goditja e Zotit tënd është e fortë.
85:13. Në të vërtetë, Ai është që e fillon (krijimin) dhe e rikthen.
85:14. Ai është që falë mëkatet, është i dashur.
85:15. Eshtë i zoti i Arshit të madhëruar!
85:16. E punon atë që dëshiron.
85:17. A të ka ardhur ty lajmi i ushtrive,
85:18. Të faraonit dhe të Themudit?
85:19. Por, këta që mohuan (idhujtarët), vazhdojnë me gënjeshtër.
85:20. Po All-llahu ata i ka rrethuar (nuk mund t’i shpëtojnë)!
85:21. Përkundrazi, (ata që gënjejnë), ai është Kur’an i famshëm.
85:22. Në një pllakë të ruajtur mirë (në Levhi Mahfudhë).

86.Tarik

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

86:1. Pasha qiellin dhe yllin ndriçues (të natës)!
86:2. E ku e di ti se çka është tariku - trokitësi?
86:3. Ai është ylli që shpon (errësirën me dritë).
86:4. Nuk ka asnjë njeri që ndaj tij të mos ketë përcjellës.
86:5. Le të shikojë njeriu se prej çkahit është krijuar?
86:6. Ai është krijuar prej një uji që hidhet fuqishëm,
86:7. E që del nga kurrizi i shpinës dhe dërrasa e gjoksit.
86:8. E s’ka dyshim se Ai ka fuqi ta rikthejë në jetë atë.
86:9. Ditën kur do të gjurmohen të fshehtat.
86:10. E ai (njeriu) nuk ka as forcë as ndihmëtarë.
86:11. Pasha qiellin që kohë pas kohe kthehen me shi.
86:12. Edhe tokën që çahet për bimë.
86:13. Eshtë e vërtetë se ai (Kur’ani) është një fjalë që dallon - gjykon.
86:14. Nuk është ai i parëndësishëm (lojë e kotë)!
86:15. Ata vërtet bëjnë kurtha.
86:16. Po edhe Unë përgatis dështimin e kurtheve të tyre!
86:17. E ti jobesimtarëve jepju afat, afatizoi ata pak.

87.Ala

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

87:1. Madhëroje larg të metave Zotin tënd, më të lartësuarin!
87:2. I cili krijoi dhe përsosi,
87:3. Dhe i cili përcaktoi e orientoi,
87:4. Dhe i cili mundësoi mbirjen e kullosës.
87:5. E pastaj atë e bëri mbeturinë të zezë.
87:6. Ne do ta lexojmë ty e nuk do të harrosh (Kur’anin).
87:7. Përveç asaj që All-llahu dëshiron. Ai e di të haptën e të fshehtën.
87:8. Dhe Ne do të drejtojmë ty në më të lehtën.
87:9. E ti këshillo aty ku këshilla bën dobi.
87:10. Do të këshillohet ai që ka frikë,
87:11. E do t’i shmanget asaj, ai që është shumë i keq,
87:12. I cili do të hyjë në zjarrin e madh.
87:13. Dhe aty as nuk do të vdesë, as nuk do të jetojë.
87:14. Ka shpëtuar ai që është pastruar.
87:15. Që e përkujton madhërinë e Zotit të vet dhe falet.
87:16. Po ju po i jepni përparësi jetës së kësaj bote,
87:17. E dihet se jeta e botës tjetër është më e dobishme dhe e përjetshme.
87:18. Vërtet, kjo (këshillë) gjendej edhe në broshurat e para:
87:19. Në broshurat e Ibrahimit dhe të Musait.

88.Gashije

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

88:1. A të erdhi ty lajmi për belanë që kaplon (kijameti)?
88:2. Atë ditë sheh fytyra të përulura,
88:3. Të lodhura e të rraskapitura (nga mundimi).
88:4. Ato hyjnë në zjarrin të ndezur fort,
88:5. U jepet të pijnë prej një kroi të valë.
88:6. Ata nuk kanë ushqim tjetër pos një barishte me ferra helmuese.
88:7. Që as nuk jep fuqi, as nuk largon uri.
88:8. Atë ditë sheh fytyra të ndritshme,
88:9. Të kënaqura për veprimet e veta,
88:10. Në xhennet të shkallës së lartë,
88:11. Aty nuk dëgjojnë fjalë të pakëndshme,
88:12. Aty ka kroje që rrjedhin,
88:13. Aty kanë shtretër të lartë
88:14. Dhe gastare të vëna pranë,
88:15. Edhe jastëkë të renduar për mbështetje,
88:16. Edhe qilima të shtruar.
88:17. A nuk i shikojnë devet se si janë krijuar?
88:18. Edhe qiellin se si është ngritur lart!
88:19. Edhe kodrat se si janë vënduar!
88:20. Edhe tokën se si është shtruar!
88:21. E ti pra këshillo, se je vetëm përkujtues,
88:22. Ti ndaj tyre nuk je mbizotërues!
88:23. Përveç atij që zbrapset e nuk beson,
88:24. All-llahu atë me vuajtje të mëdha e dënon.
88:25. Vetëm te Ne kthimin e kanë.
88:26. Dhe vetëm detyrë Jona është llogaria e tyre.

89.Fexhr

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

89:1. Pasha agimin!
89:2. Pasha dhjetë netët!
89:3. Pasha çiftin dhe pasha tekun!
89:4. Pasha natën që shkon!
89:5. A janë këto betime për të mençurin?
89:6. A nuk e di ti se ç’bëri Zoti yt me Ad-in?
89:7. Me banorët e Iremit me ndërtesa të larta?
89:8. Që si ata (populli Ad) nuk është krijuar askush në tokë!
89:9. Dhe me Themudin, të cilët shpuan shkëmbinj në luginën (kura),
89:10. Dhe me faraonin i fortifikuar me tenda (ushtarake)!
89:11. Të cilët e tepruan me krime në tokë.
89:12. Dhe në të shtuan shkatërrimin.
89:13. E All-llahu kundër tyre lëshoi lloj-lloj dënimesh.
89:14. Pse Zoti yt është që përcjell (u rri në pritë).
89:15. E njeriu, kur e sprovon Zoti i tij, e nderon dhe e begaton, ai thotë: “Zoti im më ka nderuar!”
89:16. Por, kur për ta sprovuar ia pakëson furnizimin (e varfëron), ai thotë: “Zoti im më ka nënçmuar!”
89:17. Jo, nuk është ashtu! Por (punoni edhe më zi) ju nuk përfillnit bonjakun,
89:18. Nuk cytni njëri-tjetrin për ta ushqyer të varfërin,
89:19. Dhe ju e hani me të madhe trashëgimin (pa drejtë).
89:20. Dhe pasurinë e doni së tepërmi.
89:21. Jo, mosni ashtu! Kur të dridhet toka njëpasnjëshëm!
89:22. Dhe kur të vijë Zoti yt dhe engjëjt qëndrojnë radhë-radhë!
89:23. Dhe atë ditë sillet xhehennemi, e atëherë njeriut i bie në mend, e prej nga atij përkujtimi?
89:24. E thotë: “Ah, i gjori unë, sikur të isha parapërgatitur për jetën time!”
89:25. Atë ditë askush nuk mund të dënojë si Ai.
89:26. Dhe askush si Ai nuk mund të lidhë me pranga.
89:27. O ti shpirt i bindur plotësisht!
89:28. Kthehu te Zoti yt i vetëkënaqur e i pranuar!
89:29. Hyn në turmën e robërve të Mi!
89:30. Dhe hyn në xhennetin Tim!

90.Beled

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

90:1. Betohem në këtë qytet!
90:2. E ti je që gjendesh në këtë qytet!
90:3. Betohem në prindin dhe në atë që lind prej tij!
90:4. Vërtet, Ne e krijuam njeriun në vështirësi të njëpasnjëshme.
90:5. A mendon ai, se atë nuk mund ta mposhtë askush?
90:6. E thotë: “Unë kam shpenzuar shumë pasuri!”
90:7. A mendon ai se atë askush nuk e ka parë?
90:8. A nuk i dhamë Ne atij dy sy?
90:9. Edhe gjuhë e dy buzë?
90:10. Dhe i sqaruam atij për të dy rrugët.
90:11. E ai nuk u hodh në përpjetëzen (rrugë e vështirë - qafëmalit).
90:12. E ç’gjë të mësoi ty se ç’është Akabe (rruga e vështirë)?
90:13. Eshtë lirimi i një skllavi,
90:14. Ose dhënia e ushqimit në kohën kur mbretëron uria:
90:15. Ndonjë jetimi që është i afërt,
90:16. Ose ndonjë të varfëri që e ka molisur varfëria.
90:17. E pastaj të bëhej prej atyre që besuan, që këshilluan njëri-tjetrin për durim dhe që këshilluan për mëshirë (për ndihmë).
90:18. Të tillët janë të zotët e anës së djathtë.
90:19. Ndërsa ata që nuk i besuan argumentet Tona, ata janë të të majtës.
90:20. Kundër tyre është zjarri i mbyllur.

91.Shems

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

91:1. Pasha diellin dhe dritën e tij!
91:2. Pasha hënën kur vjen pas tij!
91:3. Pasha ditën kur ai (dielli) e shndrit!
91:4. Pasha natën kur ajo e mbulon atë (dritën e diellit)!
91:5. Pasha qiellin dhe Atë që e ndërtoi atë!
91:6. Pasha tokën dhe Atë që e shtriu atë (e sheshoi)!
91:7. Pasha njeriun dhe Atë që e krijoi atë!
91:8. Dhe ia mësoi se cilat janë të këqijat dhe të mirat e tij.
91:9. Pra, ka shpëtuar ai që e pastroi vetveten.
91:10. E ka dështuar ai që e poshtëroi vetveten.
91:11. Themudi përgënjeshtroi për shkak të arrogancës së vet.
91:12. Kur më i keqi i tyre u ngrit me të shpejtë.
91:13. E Pejgamberi atyre u pat thënë: “Kini kujdes devenë e All-llahut dhe ndaj pengimit të saj që të pijë ujë”.
91:14. Ata nuk i besuan atij dhe atë (devenë) e therën dhe Zoti i tyre për shkak të mëkatit të tyre ua rreshtoi ndëshkimet dhe i rrafshoi,
91:15. Duke mos iu frikësuar prapavisë së atij (ndëshkimi).

92.Lejl

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

92:1. Pasha natën që me errësirë mbulon gjithësinë!
92:2. Pasha ditën kur ajo shkrepëtin!
92:3. Pasha Atë që krijoi mashkullin e femrën!
92:4. Vërtet, veprimi juaj është i llojllojtë.
92:5. E, sa i përket atij që jep dhe ruhet,
92:6. Dhe vërteton bindshëm për më të mirën,
92:7. Ne do ta përgatitim atë për më të lehtën.
92:8. E sa i përket atij që bën koprraci dhe ndien veten të pavarur (nga Zoti),
92:9. Dhe që përgënjeshtron atë më të mirën,
92:10. Ne do ta përgatisim për më të vështirën.
92:11. E pasuria e tij nuk do t’i bëjë dobi, kur ai të zhduket.
92:12. Detyrë e jona është vetëm të udhëzojmë.
92:13. Dhe vetëm Jona është bota tjetër si dhe kjo.
92:14. Unë u kam tërhequr vërejtjen për zjarrin të ndezur fort.
92:15. Që aty nuk hyn tjetër, pos atij që është më i prishuri.
92:16. I cili përgënjeshtroi dhe u zbraps.
92:17. Ndërsa ai që është më i devotshëm do të jetë larg tij.
92:18. Ai që e jep pasurinë e vet e pastrohet,
92:19. E jo për ta shpërblyer ndokë që i ka bërë mirë më parë.
92:20. Por vetëm për të fituar kënaqësinë e Zotit të vet, më të lartit.
92:21. Për Zotin, ai do ta gëzojë atë kënaqësi!

93.Duha

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

93:1. Pasha paraditën!
93:2. Pasha natën kur shtrinë errësirën!
93:3. Zoti yt nuk të ka lënë, as nuk të ka përbuzur.
93:4. Dhe se bota e ardhshme është shumë më e mirë për ty se e para.
93:5. E Zoti yt do të të jepë ty, e ti do të kënaqesh.
93:6. A nuk të gjeti ty jetim, e Ai të bëri vend (të dha përkrahje).
93:7. Dhe të gjeti të paudhëzuar e Ai të udhëzoi.
93:8. Dhe të gjeti të varfër, e Ai të begatoi.
93:9. Pra, mos e përul jetimin!
93:10. As lypësin mos e përzë!
93:11. E me të mirat që t’i dha Zoti yt, trego (udhëzo njerëz)!

94.Inshirah

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

94:1. A nuk ta hapëm Ne gjoksin tënd?
94:2. Dhe Ne hoqëm prej teje barrën tënde,
94:3. E cila shtypte shpinën tënde.
94:4. Dhe Ne, ta ngritëm lart famën tënde?
94:5. E, pa dyshim se pas vështirësisë është lehtësimi.
94:6. Vërtet, pas vështirësisë vjen lehtësimi.
94:7. E kur ta kryesh (obligimin), atëbotë mundohu me adhurim (All-llahut).
94:8. Dhe, vetëm te Zoti yt përqëndro synimin!

95.Tin

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

95:1. Pasha fikun dhe ullirin!
95:2. Dhe (kodrën) Turi Sina-en!
95:3. Dhe këtë qytet të sigurisë!
95:4. Vërtet, Ne e krijuam njerin në formën më të bukur.
95:5. Pastaj e zbritëm atë në më të ultin e të ultëve.
95:6. Përveç atyre që besuan dhe bënë vepra të mira; ata kanë shpërblim të pandërprerë.
95:7. E pas gjithë kësaj, ç’të shtyri të përgënjeshtrosh ditën e shpërblimit (përgjegjësisë)?
95:8. A nuk është All-llahu më i urti i gjykuesve?

96.Alak

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

96:1. Lexo me emrin e Zotit tënd, i cili krijoi (çdo gjë).
96:2. Krijoi njeriun prej një gjaku të ngjizur (në mitrën e nënës).
96:3. Lexo! Se Zoti yt është më bujari!
96:4. Ai që e mësoi (njeriun) të shkruajë me pendë.
96:5. Ia mësoi njeriut atë që nuk e dinte.
96:6. Jo, është e vërtetë se ai i kalon kufijtë,
96:7. Për shkak se e ndien veten të pavarur.
96:8. Po kthimi është vetëm te Zoti yt.
96:9. A më tregon atë që pengon,
96:10. një rob kur ai falet?
96:11. C’mendon kur ai (robi) është në rrugë të drejtë?
96:12. Ose ai (rob) urdhëroi për sinqeritet.
96:13. A më tregon nëse ai përgënjeshtron dhe zbrapset (nga besimi)?
96:14. A nuk e di ai se All-llahu e sheh?
96:15. Jo, jo! Nëse nuk tërhiqet, vërtet do ta kapim për flokësh mbi ballin.
96:16. Floku rrenacak, mëkatar.
96:17. E ai le t’i thërret ata të vetët.
96:18. Ne do t’i thërrasim zebanitë.
96:19. Jo, jo! Ti mos iu bind atij, vazhdo me sexhde dhe afroju Zotit me të.

97. Kadr

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

97:1. Ne e zbritëm atë (Kur’anin) në Natën e Kadrit.
97:2. E ç’të bëri ty të dish se ç’është Nata e Kadrit?
97:3. Nata e Kadrit është më e rëndësishme se një mijë muaj!
97:4. Me lejen e Zotit të tyre në (atë natë) të zbresin engjëjt dhe shpirti (Xhibrili) për secilën çështje.
97:5. Ajo (që përcakton Zoti) është paqe deri në agim të mëngjesit.

98.Bejine

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

98:1. Ata nga ithtarët e librit dhe idhujtarët, të cilët nuk besuan, nuk iu ndanë (besimit të tyre) derisa atyre u erdhi argumenti i qartë,
98:2. I dërguari prej All-llahut, që lexon fletë të pastra,
98:3. Në të cilat ka vetëm dispozita të drejta.
98:4. Dhe ata të cilëve u është dhënë libri, nuk u ndanë vetëm pasi që u erdhi argumenti.
98:5. E duke qenë se ata nuk ishin të urdhëruar me tjetër, pos që ta adhuronin All-llahun me një adhurim të sinqertë ndaj Tij, që të largohen prej çdo besimi të kotë, ta falin namazin, të japin zeqatin, se ajo është feja e drejtë.
98:6. S’ka dyshim se ata, të cilët nuk besuan nga ithtarët e librit dhe nga idhujtarët, do të jenë në zjarrin e xhehennemit, aty do të jenë përgjithmonë. Të tillët janë krijesa më e dëmshme.
98:7. Ndërsa, ata që besuan dhe bënë vepra të mira, të tillët janë krijesa më e dobishme.
98:8. Shpërblimi për ta te Zoti i tyre janë: vendet në xhennete nëpër të cilët burojnë lumenj, e aty janë përgjithmonë, pa këputur. All-llahu është i kënaqur ndaj tyre, e edhe ata janë të kënaqur prej Tij. E ky është për atë, që i ka pasur dronë Zotit të vet.